Waarom slimme bedrijven zich richten op juridische grondbeginselen in plaats van op regelgevingsretoriek
De recente aankondiging van de Trump-administratie om de regel over onafhankelijke aannemers uit het Biden-tijdperk in te trekken, heeft de discussie over IC-classificatienormen opnieuw aangewakkerd. Volgens Staffing Industry Analysts bevat de halfjaarlijkse regelgevende agenda van het Department of Labor plannen om de 2024 regel ongedaan te maken en mogelijk nieuwe richtlijnen op te stellen voor de classificatie van onafhankelijke aannemers onder de Fair Labor Standards Act.
Maar voor bedrijven die gericht zijn op duurzame naleving, is de vraag niet welke regel van kracht is, maar het begrijpen van de wettelijke basisprincipes die constant blijven voor alle overheidsinstanties.
Hoewel politieke partijen de toon van de handhaving en de nadruk op de regelgeving kunnen beïnvloeden, blijven de fundamentele wettelijke normen voor de classificatie als onafhankelijke aannemer grotendeels ongewijzigd. Of het nu onder Republikeins of Democratisch leiderschap is, het kernonderzoek blijft zich richten op dezelfde realiteit: controle. Heeft de onafhankelijke aannemer geen controle over de gebruiker van zijn diensten? De nadruk op controlefactoren en het aantal factoren kan verschuiven, de handhaving kan toenemen of afnemen, maar de kern blijft hetzelfde.
Een bekende cyclus van regelgevingsverschuivingen
Dit is niet de eerste keer dat we getuige zijn van wijzigingen in de regelgeving rond de classificatie van onafhankelijke aannemers. Het patroon is voorspelbaar geworden over meerdere regeringen heen. Laten we ons richten op de laatste vier:
- De regering-Obama (2009-2017) legde de nadruk op een brede interpretatie van de Fair Labor Standards Act (FLSA), waarbij de voorkeur werd gegeven aan werknemersclassificatie door middel van de uitgebreide "economische realiteit"-test die meerdere factoren in overweging neemt zonder prioriteit te geven aan één enkel element.
- De Trump-administratie (2017-2021) introduceerde in januari 2021 een vereenvoudigde regel die prioriteit gaf aan twee belangrijke factoren: controle over het werk en kans op winst of verlies. Deze benadering heeft andere factoren in de economische realiteitstoets gedeaccentueerd, waardoor veel werkgevers meer duidelijkheid en flexibiliteit kregen.
- De regering Biden (2021-2025) probeerde de Trump-regel vroeg in de termijn in te trekken. Na juridische uitdagingen implementeerden ze in maart 2024 een nieuwe regel die de volledige economische realiteitstest met zes factoren opnieuw invoerde, met de nadruk op een "totaliteit-van-de-omstandigheden"-benadering die het moeilijker maakte om werknemers als onafhankelijke aannemers te classificeren.
- De huidige Trump-administratie (2025-heden) heeft nu aangegeven dat ze van plan is om de Biden-regel af te schaffen, waarbij het ministerie van Arbeid de handhaving in mei 2025 heeft stopgezet en regionale administrateurs heeft opgedragen om de huidige regel niet langer toe te passen in onderzoeken naar misclassificatie van werknemers.
Waarom het wettelijk kader constant blijft
Ondanks dit politieke gepingpong blijven de belangrijkste classificatierisico’s fundamenteel onveranderd. Dit is waarom:
- Rechtbanken maken de wet, niet agentschappen. Regels van federale instanties beïnvloeden handhavingsprioriteiten en bieden richtlijnen, maar ze gaan niet boven gevestigde gerechtelijke precedenten. De economische realiteitstoets, de gebruikelijke IRS-factoren en staatsspecifieke toetsen blijven de geldende wettelijke normen of richtlijnen, ongeacht de regel van de overheid die van kracht is.
- Staatsvereisten hebben vaak voorrang op federale flexibiliteit. Staten zoals Californië en Massachusetts passen strengere classificatietests toe – zoals de ABC-test van Californië onder AB5 – die van kracht blijven ongeacht federale wijzigingen in de regelgeving. Deze vereisten op staatsniveau bieden vaak de sterkste bescherming van werknemers en de hoogste risico’s op misclassificatie als ze niet worden toegepast.
- De inhoud van werkrelaties is het belangrijkst. Ongeacht de regelgeving bieden contracten en labels geen bescherming tegen misclassificatie als de feitelijke werkrelatie lijkt op een dienstverband. De dagelijkse realiteit van controle: financieel, relatie en gedrag blijven de bepalende factoren om te bepalen wie in aanmerking komt als onafhankelijke aannemer.
Strategische naleving voorbij politieke winden
De meest effectieve nalevingsprofessionals hebben een consistente aanpak gehanteerd voor de classificatie van onafhankelijke contractanten in verschillende regeringen. Goede classificatieprocessen veranderen niet op basis van politieke retoriek, omdat de juridische grondbeginselen niet veranderen.
Wanneer daadwerkelijke wetten veranderen, zoals de Californische AB5 en AB2257 die voortvloeiden uit het Dynamex-arrest, passen ervarenprofessionals hun nalevingsprocessen en adviezen aan om deze nieuwe wettelijke vereisten te incorporeren. Maar een verandering in de handhavingsretoriek rechtvaardigt geen verandering in een goede nalevingsstrategie.
De beste aanpak richt zich op het bevestigen dat er echte onafhankelijke aannemersrelaties en -bedrijven zijn, die de controle kunnen doorstaan onder de handhavingsprioriteiten van welke regering dan ook. Dit betekent de nadruk leggen op:
- Inhoud boven vorm: Ervoor zorgen dat de feitelijke werkrelatie een afspiegeling is van echte onafhankelijkheid
- Uitgebreide documentatie: Auditklare bestanden bijhouden die naleving aantonen
- Regelmatige herbeoordeling: Langdurige IC-relaties herzien om ervoor te zorgen dat ze correct geclassificeerd blijven
- Bewustzijn van meerdere jurisdicties: Inzicht in zowel federale als staatsvereisten
Waar slimme bedrijven zich in plaats daarvan op richten
In plaats van strategieën aan te passen op basis van politieke veranderingen, richten ervaren compliance professionals zich op de juridische constanten die regeringen overstijgen:
- De realiteit van de relatie blijft centraal staan. Of een administratie nu twee of zes factoren benadrukt, de onderliggende vraag blijft hetzelfde: Is deze persoon economisch onafhankelijk en opereert hij als een onafhankelijk bedrijf of is hij afhankelijk en staat hij onder controle van een werkgever?
- De controleanalyse blijft bestaan. Elk classificatiekader onderzoekt wie bepaalt hoe, wanneer en waar het werk wordt uitgevoerd. Dit fundamentele onderzoek verandert niet op basis van politieke prioriteiten.
- Staatswetgeving blijft belangrijk. Federale wijzigingen in de regelgeving hebben geen invloed op de classificatievereisten op staatsniveau, die vaak strengere normen en hogere straffen voor verkeerde classificatie bevatten.
- Documentatie-eisen blijven cruciaal. Ongeacht de handhavingsaanpak hebben bedrijven uitgebreide documentatie nodig om hun classificatiebeslissingen te verdedigen tijdens audits of geschillen.
Duurzame naleving bouwen
De meest succesvolle bedrijven bouwen hun onafhankelijke contractantenprogramma’s rond deze wettelijke constanten in plaats van politieke variabelen. Deze aanpak biedt verschillende voordelen:
- Stabiliteit tussen administraties. Compliance programma’s die zijn gebouwd op een solide juridische basis hoeven niet voortdurend te worden aangepast op basis van politieke veranderingen.
- Echte risicovermindering. Door te focussen op het creëren van echt onafhankelijke relaties worden de classificatierisico’s verminderd, ongeacht de handhavingsprioriteiten.
- Operationele efficiëntie. Consistente nalevingsprocessen zijn eenvoudiger te implementeren en te onderhouden dan voortdurend veranderende benaderingen.
- Strategisch voordeel. Bedrijven met robuuste nalevingsprogramma’s kunnen met een gerust hart onafhankelijke aannemers in dienst nemen, terwijl concurrenten zich zorgen maken over onzekerheid op het gebied van regelgeving.
Vooruitblik
De politieke retoriek rond de classificatie van onafhankelijke aannemers zal met elke regering blijven verschuiven. Handhavingsprioriteiten zullen wisselen. Maar de wettelijke tests die de juiste classificatie bepalen en de zakelijke voordelen van een juiste classificatie blijven constant.
Slimme bedrijven erkennen dat duurzame naleving niet gaat over het voorspellen van politieke winden of het aanpassen aan elke aankondiging van regelgeving. Het gaat om het begrijpen van de blijvende wettelijke principes die van toepassing zijn op de classificatie van werknemers en het ontwikkelen van IC-programma’s die deze principes respecteren, ongeacht wie het Witte Huis bekleedt.
Ervaren compliance-professionals richten zich op wat het belangrijkst is: het creëren van compliant, verdedigbare relaties met onafhankelijke contractanten op basis van een solide juridische basis. Hoewel de politieke wind zal blijven verschuiven, blijven de juridische fundamenten die bedrijven beschermen constant.
